Ekspozycja stała – „Muzeum Weterynarii” została otwarta w 1982 roku. Mieści się w dziewiętnastowiecznych stajniach dworskich, wchodzących w skład zespołu pałacowego. Po II wojnie światowej założono w nich lecznicę dla zwierząt, istniejącą do 1978 roku.
Zwiedzanie rozpoczynamy od sposobów ludowego lecznictwa zwierząt. Jednym z pierwszych zawodów, który można by uważać za prekursora lekarza weterynarii był kowal. Stąd następna jest kolekcja podków oraz narzędzi ortopedycznych. Dalej zapoznajemy się z początkami nauk i literatury weterynaryjnej na świecie i w Polsce. W dalszej kolejności prezentowane jest instrumentarium weterynaryjne. Rozpoczyna je zwalczanie chorób zakaźnych i inwazyjnych, włączona jest tu spora kolekcja rozmaitych igieł i strzykawek. Następnie podziwiać można aptekę weterynaryjną, a także sprzęty służące do diagnozowania chorób wewnętrznych zwierząt oraz do zadawania leków. Najbogatszymi są kolejne działy: chirurgia, gdzie obok narzędzi można obejrzeć to, co znajdowano niekiedy w organizmach zwierząt oraz rozród podzielony na: zwalczanie chorób wymienia, położnictwo i ginekologię. Ekspozycja historyczna ukazuje m.in. dzieje szkolnictwa weterynaryjnego, organizacji zawodowych, czy weterynarii wojskowej. Osobnym i niezwykłym jest dział prezentujący pozazawodową działalność lekarzy weterynarii.
Autorem scenariusza wystawy jest prof. dr hab. Jan Tropiło, oprawę plastyczną wykonali: Tadeusz Bochen i Sławomir Chudzik
