Osiemnastowieczny piętrowy budynek o wymiarach 14 x 9 m, konstrukcji wieńcowej, z czterospadowym dachem porytym gontem, przeniesiony z zespołu dworskiego należącego do rodziny Starzeńskich w Rudzie. Poddasze jest oświetlone trzema lukarnami, z których dwie przybrały ciekawą formę tzw. „wolego oka”.
Lamus to budynek, który służył do przechowywania cenniejszych sprzętów gospodarczych i narzędzi, odzieży, zapasów żywności i ziarna. Lamus pełnił także funkcję domowej rupieciarni, gdzie przechowywano rzeczy niepotrzebne i narzędzia wymagające naprawy, których szkoda było się pozbyć.
Parter lamusa wyłączony jest ze zwiedzania. Na piętrze znajduje się wystawa zatytułowana „Przemiany w gospodarstwie domowym kobiety wiejskiej w pierwszej połowie XX wieku”. Można tu obejrzeć wiele ciekawych przedmiotów związanych z funkcjami, jakie pełniło mieszkanie chłopskie.
Na poddaszu lamusa z Rudy znajduje się stała ekspozycja zatytułowana „Obróbka włókna”. Tkactwo ludowe na pograniczu mazowiecko-podlaskim osiągnęło bardzo wysoki poziom , w niektórych rejonach było wciąż żywe w połowie XX w.
