Rekonstrukcja nieistniejącego już obiektu małej architektury, na podstawie szkicu zamieszczonego w IV tomie "Encyklopedii Staropolskiej" Zygmunta Glogera pt. "Stary sernik we wsi Zlotoryi nad Narwią (rozebrany w roku 1856)". Sernik nazywany również sernicą lub lesicą, znajdował się dawniej przy każdym dworku i służył do suszenia serów i gomółek. Sernica w rzucie poziomym tworzy kwadrat. Posadowiona jest na czterech dębowych słupach wkopanych w ziemię, górą spiętych belkami, tworzącymi podwaliny obiektu. Na podwalinach zbudowano zrąb sosnowy konstrukcji sumikowo-łątkowej, którą przykrywa brogowy dach. Pokryty łupaną dranką osikową, w kalenicy zdobiony pazdurem. Rzut poziomy więźby tworzy "piątnicę", która stała się motywem rozstawu otworów wentylacyjnych. Obiekt jest orientowany wejściem w stronę południową, którego drzwi zdobi "piątnica" tworząca krzyż, wskazując cztery strony świata.
