Budynek o konstrukcji wieńcowej został zbudowany w 1884 roku we wsi Kulesze Kościelne. Wikarówka jest obiektem dwutraktowym i jednokondygnacyjnym, który przykrywa dwuspadowy dach kryty gontem. Opierzona deską w układzie poziomym tzw. "boniowaniem" tworzącym iluzję obiektu murowanego. Posiada zdobienia w guście modnej wówczas "tyrolszczyzny", w postaci koronkowo wyciętej deski przy okapach, wycięcia na podokapowych końcówkach krokwi, toczonych "pazdurów" i ozdobnych podpórek "rysiów". Wejście frontowe poprzedza oszklony ganek, zaś tylne weranda. Od jesieni 2011 r. w przestronnych pomieszczeniach wikarówki udostępniane są cztery ekspozycje stałe. Pierwsza z nich prezentuje pamiątki związane z życiem i dorobkiem naukowym ks. Krzysztofa Kluka - patrona muzeum. Na kolejnej sali znajduje się kolekcja okazów geologicznych, podarowanych przez prof. dr hab. Jana Parafiniuka - pracownika naukowego Uniwersytetu Warszawskiego. Ekspozycja ta, stanowi swego rodzaju wizualne uzupełnienie dwutomowego dzieła ks. Krzysztofa Kluka pt. "Rzeczy kopalnych osobliwie zdatniejszych szukanie, poznawanie i zażycie.". Natomiast po drugiej stronie budynku w dwóch pomieszczeniach są zaaranżowane wnętrza z przełomu XIX i XX wieku. Pierwsze z nich prezentuję pokój gościnny plebana, pełniący jednocześnie funkcję kancelarii parafialnej. Drugie zaś, to sypialnia księdza, gdzie znajdują się meble secesyjne i drobiazgi z początku XX w.
