Zbudowana ok. 1840 r. Budynek na planie prostokąta o bokach 7,9 x 6,5 m, konstrukcji wieńcowej, nakryty dachem czterospadowym poszyty słomą. Chałupa reprezentuje charakterystyczny dla Podlasia i Mazowsza typ budynku mieszkalnego, nazywany „trojakiem”. Dwutraktowe, asymetryczne wnętrze, zwane także dośrodkowym, składa się z izby, alkierza, izdebki i narożnej sieni z niewielką komorą.
W chałupie urządzono mieszkanie wielopokoleniowej rodziny małorolnego gospodarza z przełomu XIX/XX wieku. Życie całej rodziny koncentrowało się w izbie. Alkierz służył jako sypialnia gospodarzy i miejsce przechowywania odzieży. Izdebka stanowiła mieszkanie rodziców. Aranżacja tego pomieszczenia prezentuje mieszkanie ludzi starych, ale aktywnych życiowo.
