…ale zanim opowiemy o tym co robiliśmy, powiedzmy co to jest właściwie ta tłoka?
Zygmunt Gloger wybitny badacz kultury polskiej, o tłoce pisze tak :
Tłoka – właściwie zbiegowisko, natłok ludzi; stąd poszła nazwa starego w Polsce (…) zwyczaju gromadnej pomocy i pracy kończącej się ucztą. Był to piękny słowiański obyczaj ludu rolniczego (…).
Wtorek 17 września w ciepły, słoneczny dzień o 9.00 wyjechaliśmy gromadnie (14 osób) do miejscowości Winna Chroły, gdzie za naszą piękną, starą szkołą znajduje się muzealne pole. Na nim pierwsza w tym miejscu „doświadczalna” uprawa ziemniaków. Całość przedsięwzięcia od wiosennego sadzenia po jesienny zbiór była inspirowana przez miłośnika roślinności wszelakiej, Piotra Kiersnowskiego, który koordynował nasze wtorkowe poczynania.
Po dotarciu na pole oczom pracowników muzeum ukazał się niebagatelny widok. Oto połowa z ziemniaczanych rządków była już rozkopana (przy użyciu kopaczaki ciągnikowej) a w słońcu „lśniły” okazałe bulwy (odmiana Irga) Nikogo nie trzeba było zachęcać do pracy, ruszyliśmy gromadnie - po rządku na parę. I za chwilę pierwsze opróżniane koszyki wypełniały zieloną przyczepę. Nie minęło wiele czasu, a już dotarliśmy na skraj pola. Ciągnik ruszył i po krótkiej chwili kolejne wykopywane ziemniaki „wesoło podskakiwały” na taśmie kopaczki. Robota „szła” na tyle wartko, że około południa z pola zniknęły wszystkie kartofle. Zbiór okazał się tak obfity, że w pewnym momencie nasz traktorek nie podołał i ugrzązł w polu, ale z pomocą przyszedł Pan Krzysiek z Bujenki - operator kopaczki. Ale to nie koniec, przecież jak pisał Gloger, tłoka kończy się ucztą. Rozpaliliśmy ognisko a woń pieczonych kiełbasek rozeszła się po Winnej. Całość prac na polu podsumowano wspólnym zdjęciem na tle wypełnionej po brzegi ziemniakami przyczepy.
Tym oto sposobem podtrzymaliśmy (…) piękny słowiański obyczaj ludu rolniczego (…).
Tekst: Agnieszka Kiersnowska
Zdjęcia: Edwin Wilbik
