Kierownik Działu, kustosz - mgr inż. Marek Wiśniewski
Dział Techniki Rolniczej został utworzony 1 sierpnia 1971 r. i jest jednym z najstarszych działów muzeum. Zajmuje się gromadzeniem, konserwacją i upowszechnianiem zbiorów z zakresu szeroko pojętej techniki rolniczej, czyli maszyny i narzędzia rolnicze produkcji polskich fabryk i wytwórni, jak również napływających do Polski z krajów sąsiednich. Dział zbiera także wszelkie dokumenty dotyczące historii fabryk i wytwórni maszyn i narzędzi rolniczych na ziemiach polskich, oraz pamiątki po ich właścicielach i ludziach nauki związanych z tą dziedziną przemysłu.
Obecnie Dział posiada w zbiorach prawie 1000 eksponatów, z czego ok. 850 stanowią maszyny i narzędzia rolnicze. Bardzo duża część zgromadzonych muzealiów pochodzi z końca XIX i pierwszego pięćdziesięciolecia XX w. Z każdym rokiem zwiększa się liczba zgromadzonych zabytków.
Eksponaty Działu udostępnione są zwiedzającym w pawilonie techniki rolniczej – wystawa Silniki stacjonarne; w Centralnym Magazynie Zbiorów – wystawa Maszyny parowe i ciągniki rolnicze; w zabytkowej olejarni – wyposażenie wnętrza; w zabytkowym maneżu – ekspozycja kieratów; oraz w plenerze na terenie muzeum, np. narzędzia i maszyny leśne.
Dział Techniki Rolniczej sukcesywnie rozwija 3 znaczące w kraju kolekcje techniczne. Jest to największa w Polsce muzealna kolekcja 65 sprawnych technicznie ciągników, wyprodukowanych w Polsce i zagranicą w latach 1917-1990. W kolekcji znajdują się najstarsze zachowane egzemplarze ciągników z terenu naszego kraju, np. Titan 10-20 z 1917 r., Fordson F z 1918 r., różne modele przedwojennych ciągników Lanz. Wśród polskich ciągników, m. in. kilka egzemplarzy kultowego Ursusa C-45, trzykołowy ciągnik Jaromka z 1968 r. i również trzykołowy Ursus C 308 z 1959 r.
Drugą prestiżową kolekcją jest największy w Polsce zbiór 15 odrestaurowanych i sprawnych lokomobil i stacjonarnych maszyn parowych z lat 1893-2012. W jej skład wchodzi 12 lokomobil (11 fabrycznych i 1 miniatura lokomobili wykonane przez kolekcjonera) oraz 3 stacjonarne silniki parowe. W tym zbiorze znajdują się najstarsze, zachowane w Polsce lokomobile samobieżne (lokomobila George White z 1910 r.) i przewoźne (lokomobila Garrett Smith z 1895 r.) oraz jedne z najstarszych, sprawnych silników parowych (silnik Bergedorfer Eisenwerk z 1893 r.).
Trzecia kolekcja liczy obecnie 70 szt. działających silników stacjonarnych z lat 1890-1988. Jest również jednym z największych zbiorów muzealnych tego typu w Polsce. W skład kolekcji wchodzą polskie i zagraniczne silniki. Niektóre z nich są jedynymi zachowanymi w naszym kraju. Na szczególną uwagę zasługują m. in. silnik Machczyński z 1890 r. (najstarszy spalinowy silnik stacjonarny w Polsce), silnik Ursus Typ A z 1914 r., silniki Perkun z 1928 r., silnik Deutz E12/d z 1912 r.
Pracę zabytkowych ciągników, lokomobil parowych i silników stacjonarnych można zobaczyć w trakcie pokazów podczas imprez plenerowych organizowanych na terenie muzeum.
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")
.jpg "DZIAŁ TECHNIKI ROLNICZEJ")